سه تار
سه تار سازی است از خانواده ی ساز های زهی – زخمه ای دسته بلند که طبق تحقیقات و نظر محققان پیدایش ساز های زهی – زخمه ای در ایران بوده است.
سه تار را منشعب و فرم تکمیل شده و پیشرفته ی تنبور و دوتار می دانند.
اصولاً تحقیقاتی که در ساز ها به وجود آمده بر اساس نیاز های روحی ، اجتماعی و یا صدادهی بهتر ساز و ایجاد توانایی بیشتر در نواختن نغمات بیشتر بوده است.
بشر نخستین نیز که موسیقی را یک نیاز روحی حس کرده بود ، با الهام از اصوات طبیعی مانند وزش باد در نیزار و یا صدای کشیده شدن زه کمان اقدام به ساختن ساز هایی نموده است که به مرور زمان دستخوش تغییراتی شده اند.
سه تار نیز از این امر مستثنی نیست و از نظر ظاهری ( ساختمان) و نحوه ی صدادهی پیشرفت هایی داشته است و تکمیل تر شده است.
مخترع سه تار و زمان پیدایش آن دقیقاً مشخص نیست ولی در زمان قاجار یکی از ساز های اصلی موسیقی
ایرانی محسوب می شده که با آن به اجرای ردیف می پرداخته اند.